ETEM SEVİK

KONUK SOSYAL BİLİMCİ VE YAZAR

Korku, sevinç gibi bir insan duygusudur. Sevinmekten farklı olarak, korktuğumuz durumda kendimizi kötü hissederiz. Korku ama bazı zamanlarda insana bir sorundur. Her zaman olmazsa da, farklı zamanlarda beliren korkunun ve gittikçe korkma halinin parçalarının birbirleriyle somut bağlantısı insanı daha çok korkutur. Korkudan arınmak, korku düşüncesinin derinleşmesine fırsat vermemek veya korkmanın somut gerekçeleri varsa şayet, bunlardan kurtulmak için çaba sarfetmekle olur.

“Aniden gelişen veya uzun bir süre aklımızda şüpheyle yer eden belirsiz veriler ve anlamlandıramadığımız kişi ve olaylar karşısında korkarız. Bu değişen yeni durumu bir çeşit “korku” olarak tanımlayabiliriz. Ancak bu korkma halimiz, dilden veya bir takipten olabilir, vesaire.

Kişi ve olaylar karşısında hiçbir şeyden emin değilsek eğer, o zamanda bu yolculuğumuzun sonunda nelerle karşılaşacağımızı kestiremiyoruzdur. Bu değişen yeni durumda hem korkarız hem de korkudan kaynaklanan nedenlerle benliğimizi bir normal heyecan kaplar. Aniden bize ne olduğuna, ne olacağına karar verdiğimizde ise, varlığımız korkunun, korkmanın ötesinde fiziksel ve ruhsal güven arayışına girer, bir deyimle sağlığımız, moralimiz ve huzur ve mutluluğumuz için güvenli bir liman arayışına girişiriz. Örneğin bu zamanın içerisinde bize iyi geleceğini düşündüğümüz olumlu insanlar, sosyal ortamlar ile yerlere yönelmemiz ve gitmeyi tercih etmemizle sonuçlanır ki, bizi üşüten ve biran önce geçmesini istediğimiz buz gibi soğuk havaların ardından gelecek ılık esen sıcak günlere ulaşmayı ümit etmemiz gibidir.”

• Cevapla
• Beğen (3)
• Beğenme (0)